Ulice prowadzące do domów lub poszczególnych miejsc.

Była szarówka. Cisza trwała wszędzie. Nagle mały, niebieski motylek pojawił się wśród uliczek. Pozostawiał za sobą liczne gwiazdki koloru błękitu. Wyraźnie się świecił.

Biała smoczyca szła po cichu przez ulice. Nie wiadomo w jakim celu. Jej błękitne oczy wyrażały wyraźne zmartwienie.

Mały motylek leciał w swoją stronę. Nagle wpadł na nos smoczycy.

Odskoczyła. Przechyliła głowę i spojrzała na motyla.
- Hm...? - Zdziwiona nieco przyglądała się stworzonku. Co tu robił motyl?

Motyl zleciał z jej nosa. Zaczął jaśnieć, aż zamienił sie w wielką kulę światła.

Przymknęła oczy. Co to było? Ona tego nie zrobiła, a może ona świruje...? Nie wiedziała sama. Zasłoniła wkrótce sobie widok łapą.

Światło zmniejszyło się. Stanęła w tym miejscu dziewczyna. Miała krótkie, brązowe włosy ledwo dotykające ramion, niebieskie oczy i jasną cerę. Ubrana była w białą koszulkę, jeansy i czarne trampki. Niebieski kryształ na jej szyi lekko świecił. Widząc smoka odskoczyła. Serce zaczęło jej bić.

Wyjrzała, odchyliła się i otworzyła oczy szeroko. Widząc nieznaną jej dotąd nie wiedziała, co robić. Czy w ogóle to stworzenie jest przyjazne.. czy wrogie? To się zaraz okaże. Spoważniała. Starała się nie okazywać ciekawości. Zrobiła niepewnie krok naprzód ku dziewczynie.
- Cze... ść? - Przywitała się.

Dziewczyna upadła. Prosto w błoto. Podniosła się.
- Cześć...
Uśmiechnęła się nerwowo.

Spojrzała na nią.
- Wszystko w porządku? - Widząc, że wpadła w błoto zaczęła podchodzić. Chciała pomóc.

Dziewczyna niezbyt pewnie pokiwała głową. Spuściła ją lekko. Serduszko biło jej bardzo szybko. Prawie wyrywało się z piersi.

- Na pewno...? Bardzo się ubrudziłaś... - Powiedziała stając przed nią. Czyżby się jej bała? Ale Amira nie chce przestraszyć, co najwyżej pomóc... A może fakt, że jest smokiem przeraża tę dziewczynę? W głowie kotłowało się jej wiele pytań.

Dziewczyna wyjęła chusteczkę. Wyczyściła twarz. Spojrzała na smoczycę.
- Nie masz zamiaru zrobić mi krzywdy?

Przechyliła głowę i uśmiechnęła się przyjaźnie do dziewczyny.
- Oczywiście, że nie... - Powiedziała już nieco pewniej. - Mogę ci jakoś pomóc?

Dziewczyna zamyśliła się.
- Nie wiem... błąkam się i nie mam co robić.

- Może pójdziesz ze mną? Wykąpiesz się i osuszysz... Nie możesz iść tak brudna... - Zaproponowała przy tym się do niej uśmiechając. Nie miała złych zamiarów... Widać było... Amira wyprostowała się.

Pokiwała głową i stanęła przy smoku. Uśmiechnęła się do smoczycy.
- Okeeej! Jak się nazywasz?

- Jestem Amira. A ty...? - Spoglądała na nią. Polubiła ją i miała nadzieję, że zyska nowego przyjaciela. - Chodź, wsiadaj mi na grzbiet, polecimy... - Dodała po chwili.

Wdrapała się na grzbiet smoczycy.
- Nazywam się Julia.
Rozejrzała się.

- Miło mi cię poznać... A teraz... Mocno się trzymaj... - Po tych słowach wzbiła się w powietrze i poleciała do Pałacu.

Julia mocno się trzymała. Serce biło jej jak szalone, dreszczyk emocji i adrenalina wkradły się w jej żyły.
- Juuuuuhuuuu!
//przenosiny?//

/Yup/

//oke//